Ραντεβού το Σεπτέμβρη

Γυρνώντας στο γραφείο θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής, και όποιος διαφωνεί παρακαλώ να μου το πει...

Α> Η Αθήνα είναι πιο βρώμικη από ποτέ. Τα πεζοδρόμια - πατημένες τσίχλες και αποτσίγαρα είναι βρώμικα. Τα παγκάκια είναι βρώμικα. Πολύ σκόνη και πολλά σκουπίδια. Κάποιος...δε θυμάμαι τώρα ποιος, είχε πει πως δεν έχει πολλά να πει, αλλά πολλά να κάνει. Και το λεγα τοτε... Λίζα, κράτα μικρό καλάθι. Μάλλον, μικρό φαράσι.

Β> Οι κάτοικοι της πόλης μας είναι πολύ τσιτωμένοι. Γιατί; Καλά δεν περνάμε; Έχουμε τόσα να μας κρατούν συναρπαστικά να μας διασκεδάζουν: Εκλογές, ευρωμπάσκετ, πρωτάθλημα Α1, νέες σειρές στην TV, έχουμε να κράζουμε χαιρέκακα το Πεκίνο για τους Ολυμπιακούς του, δάση άλλα δεν έχουμε να κάψουμε άρα είμαστε ασφαλείς, έχουμε πάλι κοντά μας την ξανθιά Μάρα που πολύ μας έλειψε από τα τηλεοπτικά και κάνει και σούπερ δίδυμο με την εξίσου ξανθιά Έλλη, τύπου ... τις είδα τις ξανθούλες, τις είδα ψες αργά, να λένε τις ειδήσεις του ALPHA φωναχτά, ... και άλλα πολλά.

Γ> Οι εφημερίδες είναι βαρετές. Τα εξώφυλλα του καλοκαιριού με τους απεγνωσμένους πυροπαθείς να παραπέμπουν σε αφίσες θρίλερ τα διαδέχτηκαν οι χαριτωμένες και κάποτε αυστηρές -μα πάλι χαριτωμένες- πόζες των πολιτικών αρχηγών μας. Προγούλια, καραφλίτσες, χαμόγελα ειρωνίας, μπόλικο ρουζ και άβαφες ρίζες. Πόσο ανιαρό. Πότε θα επιστρέψουν άραγε τα free press???

Με λίγα λόγια, μπορεί παρακαλώ να εμφανιστεί το μαγικό τζίνι που θα καθαρίσει την Αθήνα, θα ρετουσάρει τους κατσούφιδες και θα καταπιεί τις ανιαρές εφημερίδες;